"ဆရာၾကီးရဲ ့ခ်စ္စရာကြ်န္း"
'အို.....ဘယ္ၾကည့္ၾကည့္...ဝင္းမွည့္ငိုက္ယြန္း
ေနေရာင္ထြန္း၍...ရြက္ပြန္းထိယွက္
သရက္ရြက္တို ့...ျပိဳးျပက္နီနီ
ဂိုဂင္နီႏွင့္တဟီဟီဆိုတဲ ့ကြ်န္းကေလးေလ'
"....ဆဲေရးသံမ်ား...မၾကားရဘူး
သိုက္ျမံဳဦးမွ...က်ဴးရင့္ဆိုဟန္
ငွက္သံကိုသာၾကားရမယ္..."
ရွန္ပိန္အရက္...မခ်က္လိုဘူး
အုန္းရည္ကိုေသာက္...တစ္ေမာ့ေလာက္ႏွင့္
မူးေနာက္ေဝျပီး...သဲေငြေသာင္မွာ
အိပ္ႏိုင္ေသး။
ဆာရင္လည္းေလ...တြဲလြဲငုံ ့ဆိုင္
ငွက္ေပ်ာခိုင္မွ...ခူးကိုင္ဆြတ္ကာ
အခြံႏြာျပီး...ဗီတာမင္မ်ား
ဓာတ္အားၾကြယ္လွ...ပလုပ္ပေလာင္းစားႏိုင္ေသး
ဘာလိုေသးလဲ
ေအးေအးေမ့ေပ်ာက္...သစ္ပင္ေအာက္မွ
ႏွစ္ေယာက္တည္းပဲ...လက္တြဲခ်င္တြဲ
ေမလည္းသီခ်င္း...လြပ္လပ္ျခင္းနဲ ့
"..............."
ဘာလိုေသးလဲ
ျငိမ္ ့ေအးတိတ္ဆိတ္...သစ္ပင္ရိပ္မွာ
မမွိတ္ေရးေရး...မ်က္လံုးေမွး၍
ေတြးေတာ့ၾကံဖန္...ကာရန္ကိုရွာ
ကဗ်ာစပ္ကာရွဳ ့ႏိုင္ေသး။
ဘယ္ႏွယ့္လဲေမ
လူထဲသူထဲ...ဟန္ေဆာင္ဝဲမွ
တိုးရွဲေဝးရာ...ထိုကြ်န္းသာသို ့
ဘယ္ခါလိုက္မယ္...ေျပာစမ္းပါ့။
.........။.........
(ဒဂံုတာရာကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္၊ စာ-၉၁-၉၃..ကဗ်ာေခါင္းစဥ္.."တဟီဟီသြားရေအာင္")
No comments:
Post a Comment